دست نوشت برای بارسا ، سوءظن به فوتبال مالکانه - مجله سرگرمی

سوء ظن به فوتبال مالکانه

محمد قراگزلو

یک)بازگشت از تعطیلات سال نو همیشه دردسرهایی برای بارسا داشته حتی آن روزهایی که بلوگرانا با قدرت در صدر جدول ترکتازی می کرد.حالا تصور کنید در سخت ترین لالیگای سال های اخیر یک هفته پشت تیم والورده باد بخورد.به آپشن تنبلی بعد از تعطیلات، نتیجه نگرفتن سایر مدعیان ساعتی قبل از بازی با ختافه را هم اضافه کنید که درست به اندازه ایجاد انگیزه برای بیشتر کردن اختلاف امتیاز، نوعی تنبلی ناشی از آسودگی را همراه خودش به میدان می آورد.در این شرایط بارسا جلوی چشم کمتر از 15 هزار نفر در استادیوم کوچک مادرید به میدان رفت و باید به هر قیمتی شده برنده می شد که شد.

2)بازی با تیم های کوچک لالیگا در خانه حریف همواره سختی های خاص خودش را داشته بخصوص وقتی بدانیم در این فصل دیگر تیم کوچکی وجود ندارد و انگار جدول تکه تکه شده و هر تیم در جزیره خودش مدعی است.ختافه را هم سال جاری می توان به جمع کوچک های شگفت انگیز لالیگا افزود.تیمی که نه مربی بزرگ دارد نه ستاره.استادیومش فقط 15 هزار نفری است اما همین حالا در رتبه هفتم جدول لالیگا ایستاده وشگفتانه پیش می آید.در چنین شرایطی عجیب نبود که آنها دقایقی سخت برای بارسا رقم بزنند که البته کوتاه و گذرا هم نبود.خوسه بوردالاس که تا همین دو سال قبل فقط در تیم های سگوندالیگ مربیگری نموده بود حالا تیمی ساخته که به بزرگان لالیگا باج نمی دهد و احتمالا در بهترین رتبه تاریخ باشگاه قرار گرفته است.او فصل قبل همین تیم کوچک را به عنوان هشتمی لالیگا رساند و حالا انگار برای سهمیه اروپایی می جنگد.

3)دقایقی سخت برای بارسا با نبوغ و قدرت تمام کنندگی لئو مسی گذشت.لئو سختی بازی را گرفت و همان کاری را انجام داد که باید .بعد از لئو نوبت سوارز بود که با گلی از مدل گل های استثنایی اش اختلاف را بیشتر کند اما حتی این گل و آسودگی بعد از آن نیز خاتمه داستان نبود.ورق از همان آسودگی بعد از گل دوم برگشت.جایی که بارسا تصور می کرد با میخ دوم ، ختافه در تابوت خودش محبوس شده و سه امتیاز را تقدیمش می نماید.سختی بازی بارسا درست از همان جا آغاز شد.گل ختافه که حکمی بود بر خاتمه کلین شیت های متوالی خط دفاع بارسا آلارمی بود برای اینکه نمی گردد تیم هفتم لالیگا را با تمام بی ستارگی اش نادیده گرفت.پیامد این ماجرا، نیمه دوم سختی بود که رقم خورد.45 دقیقه زد و خورد در میانه میدان و موقعیت هایی از سوی هر دو تیم که می توانست نتیجه را به سمت هر یک از طرفین تغییر دهد.آخر کار این بارسا بود که با قدرت ستاره هایش برنده شد اما ختافه، این لالیگایی کوچک مثل بسیاری از حریفان این فصل بارسا اصلا شبیه بازنده ها به نظر نمی رسید.

4) در تقابل بهترین تیم از لحاظ فوتبال مالکانه و ضعیف ترین تیم از این لحاظ بارسا به سختی برنده شد.عجیب اینکه در دقایقی از بازی مالکیت توپ 80 به 20 به سود بارسا ثبت شده بود اما ختافه بدون توپ به اندازه بارسا خطرناک به نظر می رسید و تیم والورده برای رسیدن به همه امتیازهای بازی سختی کشید .آمار آخر بازی حکایت از برتری عجیب بارسا در مالکیت توپ داشت.76 به 24 درصد.به تعدادپاس ها دقت کنید:737 به 220 یعنی بیش از سه برابر.اما موقعیت ها و شوت های به دروازه همسنگ این حفظ توپ و بازی مالکانه نیست.بارسا 12 شوت زد و حریفش 10 تا ،هر چند تعداد شوت های در چارچوب(8 به 2) نشان می دهد چرا حالا بارسا سه امتیاز بازی را به جیب زده.همه اینها را گفتیم تا به تغییرات عمده اتفاقات فوتبال و آنچه درون میدان رقم می خورد ، برسیم.اینکه فوتبال مالکانه صرف دیگر جواب نمی دهد و تیمی مثل ختافه با کمترین میزان از مالکیت توپ می تواند یکی از بهترین های لالیگا باشد و بدون ستاره به جایی برسد که بارسای پرستاره بعد از پیروزی با کمترین اختلاف از این سه امتیاز خوشحال است و در مواردی متعدد ،بازیکنانش برای فرار از فشار حریف زیر توپ می زنند و قواعد سنتی حاکم بر روش بازی تیم شان را می شکنند.

5)با بیرون نشستن نلسون سمدو و بازگشت سرخی روبرتو از مصدومیت تا حدودی موازنه خط دفاعی بارسا بهم خورد.سرخی به اندازه سمدو در فاز حمله موفق نبود و البته در دفاع کم نقص و مطمئن بازی کرد اما تصمیم والورده بر استفاده چرخشی از نیروهایش محترم و منطقی است.

6)معضل استفاده بهینه از عثمان دمبله و اصرار برای شکوفا کردن این جوان فرانسوی یک زیان بزرگ برای تیم والورده داشته که نمی توان از آن به راحتی عبور کرد.هر چند دمبله به لحاظ آماری در این فصل عملکرد قابل قبولی داشته اما همچنان با دقیق شدن روی نمایش او در هر مسابقه می توان به وفور تک نوازی ها و خارج خواندن هایش را لیست کرد.این تکنوازی ها می توانست در آغاز نیمه دوم بازی با ختافه منجر به تعویض زودهنگامش گردد اما او کمی به خودش آمد و تعویضش را تا دقیقه 82 و بعد از چند حرکت خوب تیمی و انفرادی عقب انداخت.اما ضرر پروژه ستاره سازی از این جوانک خام با استعداد یکی از ستاره های بارسا را روی نیمکت تبدیل به بازیکنی متوسط نموده که می تواند عواقب تلخی برای تیم والورده داشته باشد.فیلیپ کوتینیو بازیکن نیمکت نیست.او به عنوان گران ترین بازیکن جهان به بارسا آمده و بلوگرانا برای به چنگ آوردنش مرارت کشیده پس روی نیمکت نگه داشتنش عقلانی و منطقی به نظر نمی رسد.بدتر اینکه بعد از مصدومیت کوتی و بازگشتش به میدان، او طی چند بازی اخیر تبدیل به بازیکنی نیمکت نشین شده و از آنچه که بود فاصله گرفته است.کوتی یک سال قبل در بدو ورود به بارسا از همان ابتدا روی دور افتاد و اصلا به نظر نمی رسید از مجموعه ای دیگر و لیگی دیگر به این تیم اضافه شده.ستاره برزیلی خیلی زود جایگاهش را پیدا کرد وبرای بارسا رلی برداشت که می شد راحت نیمار را فراموش کرد اما حالا از خودش، پولی که برایش هزینه شد و حسابی که رویش باز شده بود، فاصله گرفته است.اینکه والورده چطور ستاره برزیلی اش را به همان فرم سابق برمی گرداند پروسه ای است که شاید دو سه هفته دیگر زمان ببرد اما آقای سرمربی یک پروژه دیگر را به صورت موازی پیش می برد و دمبله جلوی بازگشت سریع کوتی به فرم قبلی را گرفته که این تداخل می تواند در بازی های سختتر بخصوص دیدارهای حذفی لیگ قهرمانان دردسرساز باشد.

7)تساوی اتلتی و سویا دو مدعی قهرمانی لالیگا که حالا خطرناکتر از رئال این فصل به نظر می رسند و از دست دادن 5 امتیاز دیگر از سوی رقیب دیرینه طی دو بازی اخیر، حاشیه امنی نسبی برای تیم والورده در صدر جدول ایجاد نموده و حالا بارسا با هفته های سخت ابتدای فصل فاصله گرفته است.هر چند در لالیگای مخوف این فصل اختلاف 5 امتیازی نمی تواند متضمن قدم زدن در مسیر خوشبختی باشد اما به نظر می رسد بارسا راه را پیدا نموده و دوباره با همان فرمول همیشگی جلو می رود.آنها بعد از بازی خانگی مقابل ایبار نیم فصل را به خاتمه خواهند برد و چنانچه اختلاف امتیاز همین 5 یا بیشتر باشد با تقویت حس برتری طلبی و اعتماد به نفس بیشتر ستاره های نوکمپ، سیرصعودی تیم والورده شتاب بیشتری خواهد گرفت و تا قبل از درافتادن با بازی های سخت لیگ قهرمانان می گردد در این مسیر با گام های محکمتر رو به جلو رفت و فاصله را بیشتر هم کرد.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا