زیان های سوء تغذیه (قسمت اول) - مجله سرگرمی

پیری چیزی جز فرتوت شدن اعضا و جوارح آدمی نیست. فرایند تدریجی انحطاط و اضمحلال هر عضو از بدن ادله متعددی دارد که در این کتاب به مقداری در خصوص آنها بیان خواهد شد. کارکرد مثبت غذا، تداوم حیات عناصر و اعضای بدن است، و مع الأسف، تغذیه هنگام سوء مصرف دارای کارکردی منفی نیز هست. فی المثل فرسوده شدن گلبول های خونی یا بر اثر کوشش بیش از حد، و ضربات گوناگون زندگی، یا بر اثر سوء تغذیه ناشی از کم خوری، پرخوری و بدخوری است.

پرفسور شن بیر فرانسوی در کتاب خود با موضوع عمر طولانی نوشته: پیری انسان بستگی به فرسوده شدن گلبول های قرمز و سفید دارد، و آنها فرسوده و از کار نیفتند مگر به سبب سوء تغذیه. برخی عقیده دارند تغذیه بر زندگی ما حکمرانی میکند. بسیاری از چیزها که به حساب موروثی بودن گذارده می شود باید به تغذیه نامناسب منسوب شود. نویسنده ژاپنی، کاشو. آثار زیانبار تغذیه را در سه بعد، می توان آنالیز نمود:

پرخوری : پدر مرض هر چه باشد مادرش حتما خوردن غذا در سیری است. چنانکه ذکر شد، پرخوری علت العلل بیماری های عدیده ای مثل تصلب شرایین (سفتی رگ ها)، دیابت، نقرس، روماتیسم، و مهم تر از همه نارسایی کبدی است. نارسایی کبدی، حداقل در دو مسئله اساسی قابل تعمق است. اول: تنبلی کار کبد، و به تبع آن، دوم: بی ثباتی قندخون

تنبلی کار کبد باعث خستگی مزمن می شود و علت آن تغذیه بد افراد و زیاده روی در مصرف چربی های اشباع و تخریب شده (روغن های بیش از حد داغ شده یا چند باره مصرف شده) است.در بی ثباتی قند خون، به علت اختلال در عملکرد کبد، هیپوگلیسمی یا پایین بودن قند خون پدید می آید. این امر ممکن است در درازمدت در فرد علاقه مفرط به خوردن شیرینی ها پدید آورد که باعث افزایش وزن و مرض قند می شود.

در کبد، سلول های مهمی به نام کوپفر وجود دارد که به مثابه رفتگران اندرونی کبد، وظیفه پاکسازی خون از سلول های سرطانی، ویروس ها، باکتری ها، انگل ها، داروها و مواد شیمیایی مصنوعی، پروتئین های نیمه هضم شده و ذره های خطرناک را به عهده دارند. اگر سلول های کوپفر با انجام کارهای سخت و خسته نماینده و طولانی (ناشی از پرخوری و انباشت ملکول های غذایی در خون) کمر خم نمایند و نتوانند به خوبی کار نمایند، انواع بیماری ها به ویژه آلرژی، سردرد و خستگی مزمن سر بر می آورند.

نکته: خستگی مزمن یکی از معیارهای اساسی سستی و پیری است. پرخوری، خصوصا در خصوص غذاهای چرب و شیرین باعث سوء رفتار کبد، و به تبع آن کیسه صفرا و لوزالمعده می شود. این مجموعه کبدی، ده ها نوع مرض را پدید می آورند. تصلب شرایین (مسامحت فشار خون) هم بر عملکرد قلب تأثیر می گذارد و باعث فشار بیشتر به قلب می شود و هم موجب اختلال در خونرسانی و تغذیه اعضا و اندام بدن (اعم از ماهیچه ها و استخوان ها) میشود. این امر خود به تنهایی فرایند پیری و اضمحلال را تشدید می نماید. علاوه بر آن، رسوب املاح و چربی های فراوان موجود در خون در رگ های مرتبط به قلب، از عوامل اساسی سکته های قلبی در جوامع پیشرفته و برخی جوامع در حال توسعه است.

تصور کنید در جوامع در حال توسعه که برخی افراد پشت میزنشین، مغازه دار و خانه دار که فعالیت چندانی نیز ندارند، مقدار مصرف مواد غذایی آنها بیشتر از یک کارگر ساختمانی با یک آهنگر است. بازتاب جریان هضم و جذب غذا در این دو نوع فعالیت شغلی - اجتماعی فرق دارد. کارگر ساختمانی این انرژی را مصروف کار و انرژی مکانیکی می نماید، ولی آنکه تحرک کمی دارد، یا بدنش تراکم غذایی را دفع میکند یا در کبد و رگ ها ذخیره می نماید و پدیده تصلب شرایین یا دیابت را پدید می آورد.

چگونه است که یک شهفرایند اوکیناوای ژاپن با یک مجموعه غذایی که شامل سبزیها، سوپ سویا، یا سوپ حبوبات و تکه کوچک ماهی یا گوشت، که نسبت به یک همبرگر کوچک کالری کمتری دارد، این همه تحرک دارد و دارای هشت تا ده ساعت کار مفید است، اما برخی زنان خانه دار با بازنشستگان در جامعه شهری احساس ضعف و بی حالی مینمایند. دیابت (مرض قند - جوع) یکی دیگر از آثار زیانبار سوء تغذیه است. دیابت، گرچه عمدتا ناشی از اختلال در سیستم پانکراس است، خود این اختلال بر اثر سوء تغذیه، و مرتبط با پرخوری خصوصا مصرف شکر، شیرینی ها و مواد نشاسته ای است.

تأثیر افزایش قند خون بیش از همه بر عروق خونی است، قند بیش از مقدار باعث تنگی عروق می شود و کارکرد منفی آن تأثیر بر قلب، مغز، کلیه، چشم و اندام تحتانی است. اعضای نام برده، جملگی از عناصر اصلی بدن و دارای کارکردهای حیاتی هستند.اختلال در این اعضا باعث می شود که دیابت را پس از سرطان، أختاپوس مرگ تصور کنیم. در برخی از موارد بیماری قند به همراه نارسایی قلبی و کم خونی تأثیرات سوء تصلب شرایین را تشدید می نماید. به عبارت دیگر، قند و کلسترول به وسیله دیابت و آتروم (رسوب چربی در رگ ها) کلاف سردرگمی را در بدن پدید می آورد که ترمیم و اصلاح آن به آسانی امکان پذیر نیست.

طب سنتی می گوید: نقرس داء الملوک مرض أعیان و اشراف است. این مرض را بیش از همه، بر اثر پرخوری و خوب خوری (غذاهای به اصطلاح خوب، و پرانرژی) می دانند. اما امروزه که به علت صنعتی شدن و رشد رفاه، شباهت زیادی از بعد تغذیه و خوراکی ها بین طبقه دارا و ندار پدید آمده، اکثریت افراد ممکن است بر اثر رعایت نکردن استانداردهای غذایی دچار این مرض اشرافی شوند.

تحرک، یکی از رموز سه گانه حیات و عمر طولانی (پس از تغذیه و سلامت روح) است و امراضی مثل نقرس و دیابت این ابزار حیات را از انسان می گیرد. مصرف زیاد اغذیه، خصوصا در میانسالی و پیری باعث میشود آن قسمت از موادی که بدن به آن ها احتیاج ندارد به صورت مواد زاید (و سمی) مانند اوره و اسید اوریک در بدن به جای مانده و باعث نقرس، روماتیسم و سنگ کلیه شود.

بدبختانه امروزه از بعد فرهنگی واقعیت تلخی وجود دارد که افراد و خانواده ها تصور مینمایند غذای ساده به معنای فقر و عقب افتادگی است. از این رو خانواده ها در جوامع در حال توسعه رقابت شدیدی در تلون غذایی دارند و کوشش مینمایند هر چه بیشتر سفره ها و میزها را متنوع و رنگارنگ سازند (همان پدیده ای که روی میز، به ازای هر نفر چهار پنج ظرف غذا وجود دارد). نتیجه این سبک غذایی، پایین آمدن سن دریافت بیماری ها، خصوصا درد مفاصل و بیماریهای قلبی است. تصور عمومی بر این است که با خوردن غذای مقوی، پای انسان قوت می گیرد، اما به عینه مشاهده میکنیم با این سبک، افراد در میانسالی نیز، نه پای رفتن دارند و نه نای رفتن! تأسف دیگر اینکه طب مدرن عمدتا در پی تبلیغ و ترویج اعجاز خوراکی ها است و مجلات و روزنامه ها نیز عمدتأ محاسن خوراکی ها را بازگو می نمایند و نه زیان ها و زیاده روی ها را.

ادامه دارد..

منبع: رمز سلامت و طول عمر، حسین حسنی، 41-35، مؤسسه بوستان کتاب، قم، چاپ اول، 1391

shop98ia.ir: مجله فروشگاهی: آخرین اخبار و مقالات تجارت الکترونیک

samitm.ir: مجله سامی: وبلاگ نقد و بررسی کالاها و اخبار تولیدات صنایع

منبع: راسخون