از سازهای آفریقایی تا اولین تصویر سنج زنی از دوران قاجار - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، بوشهری ها رسم سنج و دمام را لازمه مراسم سینه زنی می دانند. اجرای این مراسم به منزله خبری بوده برای شروع اکثر مراسم سوگواری.

در این مراسم اجرای موسیقی بخش اصلی را تشکیل می دهد و برای اجرای آن دسته های سنج و دمام، قطعه خود را از نقطه ای معین در محل شروع می نمایند؛ به گونه ای که همه اهالی محل بتوانند صدای آن را بشنوند. پس از چند دقیقه نوازندگی، گروه در حین نواختن به طرف جهت معین شده خود حرکت نموده و هنگام رسیدن به خاتمه جهت برگزاری مراسم سوگواری بعد از چند دقیقه، قطعه را تمام می نماید.

مدت زمان اجرای این قطعه که تنها قطعه ضربی بدون کلام در موسیقی بوشهر است، معمولا بیشتر از 20 دقیقه به درازا نمی کشد.

در بوشهر محله های مختلف، مراسم مذهبی خود را جدا از یکدیگر برگزار نموده و هر کدام از آنها دارای یک گروه سنج و دمام مستقل هستند.

قدیمی ترین تصویر موجود از مراسم سنج و دمام در بندر بوشهر مربوط به دوره قاجار است.

سازهای مذکور از نخستین آلات موسیقی بوده و در زمره سازهای جنگلی محسوب می شوند و ریشه در موسیقی آفریقایی دارند.

اولین بار، سازهای سنج و دمام از آفریقا به این منطقه آورده شده و در شروع توسط آنها در این منطقه نواخته می شده است، تا اینکه به تدریج در بوشهر شکل خاص و مقدسی به خود گرفته و پایان مورد قبول عامه مردم واقع شده است. اکثر بوشهری ها برای اجرای این مراسم، اهمیت ویژه ای قائل هستند.

در مراسم سنج و دمام، از سازنده گرفته تا نوازنده و حتی مسئولان کنترل و اجرای مراسم همگی باید باور مذهبی داشته و مورد اعتماد و احترام مردم باشند.

با خاتمه مراسم دمام، سینه زنی صورت می گیرد. ابتدا چند نفر دور ستون وسط میدان به چرخش و سینه زدن می پردازند و به تدریج بقیه سینه زنان به آنها پیوسته و صف ها گسترده تر می شوند.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا